mogesalmebit.ppt | |
File Size: | 610 kb |
File Type: | ppt |
რაინდობის ფენომენი და მისი როლი
ამონარიდები რეფერატიდან:
შუა საუკუნეებში რაინდობა გავრცელებული იყო მთელს ევროპაში და მათ შორის საქართველოშიც. რაინდთა ბრძოლები, მათი სასიყვარულო და საგმირო თავგადასავლები შუა საუკუნეების ლიტერატურაში ფართოდ აისახა, რაინდები ხშირად თვითონ თხზავდნენ სიმღერებს, რომლებიც წარსულ დროებასა და მათ გმირობებს ასახავდა. ხჳ საუკუნის დამდეგისათვის ევროპაში წარჩინებულთა წრიდან წარმოიშვა რაინდთა წოდება. რაინდი წარმოადგენდა კეთილშობილ მეომართა საზოგადადოებას, რომლისთვისაც უპიეველესი იყო ღვთის სამსახური და ღირსების დაცვა. კეთილშობილი რაინდი უნდა დახმარებოდა სუსტსა და ღარიბს, უნდა ყოფილიყო სიტყვის პატრონი, მამაცი, უშიშარი თავისი სენიორის ერთგული, დახმარებოდა ეკლესიას.
საბრძოლველად შეიარაღებულ რაინდის მთელი სხეული ჯავშანით იყო დაფარული. თავზე იხურავდა მუზარადს, კონუსის ფორმის მქონე ფოლადის თავსაბურავს. მუზარადს ჰქონდა ლითონის ფირფიტა ცხვირის დასაცავად. რაინდის საბძოლო იარაღს მძიმე მახვილი და გრძელი ხის შუბი წარმოადგენდა. რომბისებური რკინის ბუნკით. ბუნიკთან აჭედებდნენ ქსოვილისაგან დამზადებულ ემბლემას, რომელიც ქარში ფრიალებდა. რაინდის განუყრელი იარაღი იყო ხის ან ტყვიისაგან დამზადებული ფარი. ფარზე გამოსახული იყო რაინდის გერბი, რომელიც მის კეთილშობილურ წარმომავლობაზე მიუთითებდა. შეიარაღებული რაინდი ცოცხალ ციხესიმაგრეს ემსგავსებოდა.
რაინდად გახდომისათვის ბავშობიდანვე ემზადებოდნენ. კეთილშობილი ოჯახის ვაჟი 7 წლის ასაკში სენიორის სასახლეში მიჰყავდათ,აქ იგი ეფლებოდა სიყვარულისა და პატივისცემას სღვთისადმი, სახელმოხვეჯისადმი და ქალისადმი. სწავლობდა ნადირობას, ბრძოლის წესებსა და კანონებს, ცხენის მართვას, მახვილისა და შუბის ხმარებას. 14 წლიდან იღებდა საჭურველთმტვირთველის წოდებას. ოცდაერთი წლის საჯურველთმტვირთველს რაინდად აკურთხებდნენ., რაინდად კურთხევის ცერემონიალი განსაკუთრებული იყო. კურთხევის წინ იგი უნდა განბანილიყო და თეთრ ტანსაცმელში გამოწყობილიყო ღამე ტაძარში ლოცვით გაეთია, მეორე დილით კლესიის საკურთხეველთან მიიყვანდა მამა ან ნათლია. მოძღვარი აზიარებდა მომავალ რაინდს და მისგან საზეიმო ფიცს იღებდა. შემდეგ მახვილს შემოარტყამდა წელზე. სენიორი კი, რომლის ოჯახშიც იზრდებოდა, სამჯერ დაადებდა მახვილს მხრებსა და თავზე სიტყვებით: ,,ღვთის წმინდა გიორგისა და წმინდა მიხეილის სახელით გაკურთხებ რინდად!" ახლად ნაკურთხ რაინდს ამ დღის აღსანიშნავად დიდი ზეიმი და ტურნირი ელოდებოდა. რაინდის საბრძოლო მომზადების დონე, სწორედ , ტურნირებში ჩნდებოდა.
შუა საუკუნეებში რაინდობა გავრცელებული იყო მთელს ევროპაში და მათ შორის საქართველოშიც. რაინდთა ბრძოლები, მათი სასიყვარულო და საგმირო თავგადასავლები შუა საუკუნეების ლიტერატურაში ფართოდ აისახა, რაინდები ხშირად თვითონ თხზავდნენ სიმღერებს, რომლებიც წარსულ დროებასა და მათ გმირობებს ასახავდა. ხჳ საუკუნის დამდეგისათვის ევროპაში წარჩინებულთა წრიდან წარმოიშვა რაინდთა წოდება. რაინდი წარმოადგენდა კეთილშობილ მეომართა საზოგადადოებას, რომლისთვისაც უპიეველესი იყო ღვთის სამსახური და ღირსების დაცვა. კეთილშობილი რაინდი უნდა დახმარებოდა სუსტსა და ღარიბს, უნდა ყოფილიყო სიტყვის პატრონი, მამაცი, უშიშარი თავისი სენიორის ერთგული, დახმარებოდა ეკლესიას.
საბრძოლველად შეიარაღებულ რაინდის მთელი სხეული ჯავშანით იყო დაფარული. თავზე იხურავდა მუზარადს, კონუსის ფორმის მქონე ფოლადის თავსაბურავს. მუზარადს ჰქონდა ლითონის ფირფიტა ცხვირის დასაცავად. რაინდის საბძოლო იარაღს მძიმე მახვილი და გრძელი ხის შუბი წარმოადგენდა. რომბისებური რკინის ბუნკით. ბუნიკთან აჭედებდნენ ქსოვილისაგან დამზადებულ ემბლემას, რომელიც ქარში ფრიალებდა. რაინდის განუყრელი იარაღი იყო ხის ან ტყვიისაგან დამზადებული ფარი. ფარზე გამოსახული იყო რაინდის გერბი, რომელიც მის კეთილშობილურ წარმომავლობაზე მიუთითებდა. შეიარაღებული რაინდი ცოცხალ ციხესიმაგრეს ემსგავსებოდა.
რაინდად გახდომისათვის ბავშობიდანვე ემზადებოდნენ. კეთილშობილი ოჯახის ვაჟი 7 წლის ასაკში სენიორის სასახლეში მიჰყავდათ,აქ იგი ეფლებოდა სიყვარულისა და პატივისცემას სღვთისადმი, სახელმოხვეჯისადმი და ქალისადმი. სწავლობდა ნადირობას, ბრძოლის წესებსა და კანონებს, ცხენის მართვას, მახვილისა და შუბის ხმარებას. 14 წლიდან იღებდა საჭურველთმტვირთველის წოდებას. ოცდაერთი წლის საჯურველთმტვირთველს რაინდად აკურთხებდნენ., რაინდად კურთხევის ცერემონიალი განსაკუთრებული იყო. კურთხევის წინ იგი უნდა განბანილიყო და თეთრ ტანსაცმელში გამოწყობილიყო ღამე ტაძარში ლოცვით გაეთია, მეორე დილით კლესიის საკურთხეველთან მიიყვანდა მამა ან ნათლია. მოძღვარი აზიარებდა მომავალ რაინდს და მისგან საზეიმო ფიცს იღებდა. შემდეგ მახვილს შემოარტყამდა წელზე. სენიორი კი, რომლის ოჯახშიც იზრდებოდა, სამჯერ დაადებდა მახვილს მხრებსა და თავზე სიტყვებით: ,,ღვთის წმინდა გიორგისა და წმინდა მიხეილის სახელით გაკურთხებ რინდად!" ახლად ნაკურთხ რაინდს ამ დღის აღსანიშნავად დიდი ზეიმი და ტურნირი ელოდებოდა. რაინდის საბრძოლო მომზადების დონე, სწორედ , ტურნირებში ჩნდებოდა.